Werk, voetbal en laptop

Life in South Auckland

Toen ik mijn vorige stukje schreef wist ik serieus niet of ik dat nanny zijn lang vol zou houden.
Het was blijkbaar iets zo totaal anders dat ik er enorm aan moest wennen! Maar dat ging nog best snel achteraf... Zelfs dit werk wordt al snel een soort van routine. Aan het eind van de 2e week zou ik besluiten of ik zou blijven of niet. Ik zit nu in de 3e week dus de conclusie is dat ik blijf. Wat ik in het begin het minst leuk vond aan dit werk was het achter de broek zitten van de kinderen, vanaf dat ze uit school komen tot en met dinner. Ze moeten uit hun schooluniform en in iets anders, er moet huiswerk gedaan en gecontroleerd worden, Mikayla moet elke dag de vaatwasser uitruimen en Tyler de bladeren bij het zwembad en de driveway opruimen, en ze moeten hun honden en kat voeren. En elke dag moet ik ze daaraan herinneren.... zucht. Maar ik erger me daar niet meer aan, ik zucht niet langer. Mikayla test me enorm uit maar het is zo doorzichtig dat het grappig is en gelukkig doet ze wel serieus haar huiswerk dus hoef ik daar niet ook nog eens achteraan te zitten. En dinner doe ik samen met Debbie, zij bepaalt min of meer wat er gegeten wordt, ik maak het klaar als ze nog niet thuis is om 6 uur of we doen het samen als ze wel thuis is. We overleggen dus elke dag, en dat gaat erg goed.
In de ochtend doe ik huishoudelijk werk zoals strijken, wassen, schoonmaken… Ik word er nog goed in! Ik bepaal zelf hoe laat, er is geen starttijd dus dat is wel lekker.

Vorige week zondag heb ik 10 minuten meegedaaan in de eerste voetbalwedstrijd van de Raglan Roosters, ze wonnen met 6-4. Laten we het er maar bij houden dat dat niet aan mij lag...
Ik heb er over gedacht om hier te gaan korfballen, omdat dat kan in Auckland. Maar ik vond het ook wel leuk om even iets anders te doen dan wat ik gewend ben. Donderdagavond 8 mei ben ik naar de damestraining van Papakura City FC geweest. Ze hebben 3 damesteams, ik heb meegedaan bij het 2e. Een gezellige groep van jonge en oudere meiden waar ik qua leeftijd en niveau best goed in pas. Ze hebben vooral veel lol en daar is het me het meest om te doen! Bovendien is het maar 5 minuten rijden vanaf Conifer Grove waar ik woon. En ze waren ook nog eens blij met me en met wat ik kon.
Volgende week donderdag zal ik weer present zijn op de voetbaltraining en de zondag daarop zal dan wel mijn eerste wedstrijd zijn! De competitie is nog maar net begonnen en duurt tot september. De clubkleuren zijn blauw en wit, daar heb ik toch wel een zwak voor... ;-) Heb al lekker beetje foute superwitte voetbalschoenen gekocht!

Maar ik zal er niet het hele seizoen blijven spelen want ergens eind juni moeten we met z’n allen voor 3 maanden verkassen naar Wellington voor het bedrijf van Clive en Debbie! Er zijn in het filiaal daar wat mensen vertrokken waardoor ze de boel moeten overnemen. Dat wordt interessant, Wellington is een leuke stad (en de hoofdstad van het land) en ik vind het allemaal wel best!

Het afgelopen weekend ben ik weer voor 2 dagen naar Raglan geweest. Het was wel lekker om even weg te zijn uit het huis, al was het maar omdat de inrichting heel strak is met bijna alles zwart/wit. Het hostel in Raglan is wel iets knusser wat dat betreft.

Ondertussen heb ik een mooi cadeautje voor mezelf gekocht: een laptop! Een Asus Eee, erg klein en erg cool.

Ik heb natuurlijk vernomen dat het weer in Nederland fantastisch is, wat me best een beetje jaloers maakt... Hier is het nu herfst met veel regen, maar het kan nog steeds warm zijn in de zon. Geen strandweer want wel een koude wind, maar jassen zijn nog niet nodig. Geniet ervan zo lang het nog kan!

Groetjes
Anke