Trekking, bussing and boating

En toen was ik dus in Laos!

Het was behoorlijk comfortabel met een minibusje, en halverwege stopten we ergens langs de weg waar we noodle soup of sticky rice (Lao specialiteit) konden eten.
Sophian, Judy, Idriss en ik wilden allevier een trekking doen vanuit Luang Nam Tha omdat die vanuit dit plaatsje in het noorden van Laos nog wel aardig in de hand schijnen gehouden te worden. We boekten een 2daagse trek naar een Akha dorp, een van de hilltribes in het noorden van Thailand en Laos.
We hadden een groep met 10 mensen, behalve ons nog een Frans stel, drie Kiwi meiden en een oudere Canadese, 57 jaar en praatziek! Best een leuke groep al met al en het wandelen was mooi en de eerste dag niet echt in de buurt van 'moderate', zeg maar gerust easy. Onze gidsen legden dingen uit over planten, over het algemeen kwam het erop neer dat het allemaal wel ergens goed voor was als je het in de lao lao stopt, de Lao rijst whiskey! Aha! :-D
Bij aankomst in het Akha dorp werd ons verteld wat we wel en vooral niet moesten doen; deze mensen leven met hun eigen gebruiken en zelfs hun eigen taal. Alleen de allerkleinste kinderen riepen steeds "sabaidiiii" (Lao voor hallo) en de kinderen krijgen in Lao les op school, maar iets oudere mensen spreken geen Lao. Het dorp lag op een bergrug, prachtig in het namiddag zonlicht, en de kinderen lieten zich graag fotograferen. Sommige vrouwen vonden het goed om op de foto te gaan, maar lang niet iedereen, omdat ze bv. geloven dat een stukje van hun ziel afgenomen wordt.
Wij hadden ons eigen 'guesthouse' aan het eind van het dorp, een eenvoudige hut zoals in de rest van het dorp met dunne matrassen op de vloer. En het werd koud! Niet verwacht, maar we zitten hier zo ver noordelijk dat het echt koud is 's avonds en 's ochtends. We hadden zelfs een extra trui gekocht en die kwam goed van pas.
Al met al was het een hele ervaring om zo'n dorp te zien, maar het voelde ook erg als aapjes kijken. Hopelijk wordt ons geld inderdaad goed besteed aan deze mensen.
De tweede dag was het wandelen mooier en met meer hoogteverschil, erg leuk! In Luang Nam Tha aten we 's avonds lekker steak met friet, daar waren we wel even aan toe.

Op dit moment zijn Sophian, Idriss en Judy en ik nog steeds met elkaar aan het optrekken, alweer een paar dagen in Luang Prabang. We hadden nog een Duitser leren kennen in de bus hier naartoe, Uwe, die ons bij ons gevoegd heeft. Onze eerste nacht in LP belandden we midden in de nacht op de plaatselijke bowlingbaan; de enige optie als je na sluitingstijd van de bars (11 uur) nog even door wilt gaan! Het was heel geinig en gezellig, maar daardoor waren we de volgende dag niet zo productief... :-) We boekten wel een dagtrip naar een grot en een waterval, en liepen gewoon wat door het plaatsje en over de Hmong Night Market. Mooie spullen, mooie spullen! De Hmong is ook een hilltribe volk.
Gisteren heb ik alleen de dagtrip gedaan omdat Judy nogal hardnekkige oorontsteking had gekregen, dus zij vereerden het Lao-China Friendship Hospital met een bezoekje. Gelukkig gaat het nu al een stuk beter, met valium tegen de pijn! Gewoon op straat verkrijgbaar!
Ik heb niet zoveel met grotten, en we gingen er met een lange koude boottrip naartoe (moet ik ook maar twee truien aantrekken, nu ik die heb!) maar het was wel gezellig met een Fries stel, Nynke en Lukas. De waterval was 's middags aan de beurt, die vond ik erg mooi. Helaas kostte dit dagtripje me blijkbaar heel wat energie want ik voelde me behoorlijk lusteloos 's avonds en kon geen eten verdragen. Dan maar een paar medicinale cola's en wat paracetamollen voor het slapen gaan, en ja nu gaat het alweer beter. Ik heb wel de cooking class die ik geboekt had afgebeld, wat ik op zich heel erg jammer vind, maar bij de gedachte dat ik weer iets 'moest' werd ik al moe. Ik bedacht dat ik al sinds het begin van Laos nog niet ben opgestaan wanneer ik dat zelf wilde. Dus vandaag heb ik lekker uitgeslapen en ik ben nu een dagje op mezelf aan het relaxen. Internetten, geld wisselen, rondstruinen, alles op m'n gemakje.
Morgen ga ik met een slow boat naar het noorden terug, naar het plaatsje Nong Khiaw, want dat schijnt een prachtige bootttrip te zijn. Van daaruit wil ik naar het minder toeristische oosten, naar de grens met Vietnam. Nog twee weken te gaan!

Groetjes!