Naar het verre oosten

Hoi!

Even een kort stukje, hoop ik.

Ik zit nu in Sam Neua, in het oosten van Laos dichtbij de grens met Vietnam.

Boottocht Luang Prabang - Nong Khiaw.
Afgelopen zaterdag zei ik gedag tegen Idriss en Judy want we gingen een andere kant op. Ik wilde graag deze boottocht doen omdat ik het leuk vond om een afstand per boot af te leggen, en deze scheen een van de mooisten in het land te zijn. Het was weer ontzettend koud in de ochtend, en dat mij werd verteld dat daarom de boot iets later vertrok dan normaal. Ik vond het best, want met de boottocht naar de Buddha-grot nog in mijn achterhoofd wilde ik graag vertrekken als de zon wat sterker was. Niettemin was het nog heel koud tot een uur of 12, 1 en ik had het alleen lekker omdat ik inmiddels drie truien had en mijn sarong als sjaal! We zaten met tien mensen en rugzakken in een hele smalle slow boat, en na een half uurtje ofzo hadden we al motorpech. Dat duurde wel een kwartiertje voordat die weer aan de praat was dus ik dacht al: ojee... Maar de rest van de reis (totaal 8 uur) ging het goed en heb ik deels om me heen gekeken (prachtige limestone rotsen en veel bedrijvigheid op en aan de rivier) en deels een heel boek uitgelezen.

In Nong Khiaw, prachtig gelegen aan de rivier en tussen hoge limestone rotsen, ben ik 2 nachten gebleven en heb ik niet veel gedaan behalve een klein wandelingetje en het dorp tot in alle hoeken bekeken. Zodra je wat verder van het centrumpje komt kijken mensen en vooral kinderen je dan toch wel na. Met centrumpje zeg ik eigenlijk nog teveel want het is een heel klein dorpje. In Laos bestaan geloof ik geen winkelketens, en winkels hebben niet eens een naam, het ligt gewoon allemaal uitgestald en is meestal van alles door elkaar.

Nong Khiaw - Sam Neua
Vanuit Nong Khiaw ben ik op maandag met de bus naar Sam Neua gekomen, dat was een lange reis van 12 uur. Ik zat met nog 4 reizigers in de bus, voor de rest was hij volgestouwd met Lao en hun enorme hoeveelheid bagage. Ook het dak werd daarvoor gebruikt. Deze bus was klein maar had klapstoeltjes in het gangpad - totaal onveilig, maar goed - en er gingen meer mensen mee dan er zitplaatsen waren! Gelukkig had ik een goede stoel. Deze rit was ook heel mooi, en weer reden we door heel veel eenvoudige dorpjes waar mensen hun bezemgras te drogen hebben liggen en je nakijken en naar je zwaaien (kinderen). Ergens vlak voor weer een dorpje werden we gestopt d.m.v. een simpel touw over de weg, met 2 mannetjes erbij die er hun slaapzakken, zaklantaarns en grote geweren hadden liggen. Ik volgde het ginteresseerd en het duurde niet lang of ik zag een handvol sigaretten van eigenaar veranderen. Ha! Gewoon wat slimme dorpsinwoners of toch iets officieler, ik weet het niet.

In Sam Neua aangekomen was het inmiddels na 12 uur 's nachts en we moesten nog een guesthouse vinden. Gelukkig was ik samen met Al en Barb (ouder stel uit Canada) en Rose uit Zwitserland. Uiteindelijk hebben we hard op de deur geklopt van een guesthouse en al snel verscheen er een slaperig gezichtje van een jong meisje dat ons snel een kamer gaf. Tot nu toe heb ik alleen haar en haar jongere broertje in het guesthouse gezien, het lijkt wel of de ouders er niet zijn.

In deze omgeving zijn vooral de grotten bij Vieng Xai bekend. Gisteren heb ik daar met Al en Barb een guided tour gedaan. In deze grotten heeft de communistische beweging van Laos (de Pathet Lao) samen met zo'n 20.000 mensen uit de omgeving gescholen voor de bombardementen die de USA uitvoerde in hun "secret war" tegen het communisme. De bombardementen vonden continu plaats van 1964 tot 1973, wel 9 jaar lang! De Indochina oorlog werd dus niet alleen op Vietnamese bodem gevochten, maar ook hier. Na 1975 is de Pathet Lao aan het bewind gekomen en dat is tot op de dag van vandaag zo. De Lao People's Revolutionary Party is de enige partij in een dictatoriaal stelsel. Ik heb hier heel wat van opgestoken, en het was vreemd dat de omgeving van de grotten zo prachtig was. Helemaal apart was dat we precies op de dag van het 60-jarig bestaan van het Lao leger waren gekomen. Dit werd in Vieng Xai gevierd met schietwedstrijden, dus we hadden zeer realistische geluidseffecten bij onze tour!

Vandaag heb ik een dagje in Sam Neua doorgebracht, erg leuk omdat dit plaatsje helemaal niet gericht is op toeristen. Zeker op de markt was ik een bezienswaardigheid, daar staan vooral mensen uit de omliggende kleine dorpen met hun waren, dus ik werd steeds nagekeken en als ik sabaidee zei, zeiden ze dat ook vriendelijk lachend terug. Het is leuk dat ik inmiddels aardig in het Lao kan tellen want dat maakt onderhandelen over prijzen een stuk leuker. Opschrijven kan natuurlijk ook, maar praten is leuker.
Bij een noodle soup tentje haalde een vrouw me over om wat te komen eten, dat kostte haar ook weinig moeite moet ik zeggen. Lekker, en je kan het helemaal zelf naar smaak maken want je krijgt een bord met groenvoer om er in te doen en allerlei sausjes (zelfs Maggi) en specerijen.

Vandaag dus o.a. een tempel bekeken, en naar het busstation geweest om te weten hoe laat de bus naar Phonsavan morgen gaat.

Mijn foto's wil ik jullie niet onthouden (zeker niet die van geroosterde hondenkoppen op de markt) maar dat gaat hier te langzaam.

Groetjes weer,
Anke