Midweekje Coromandel en Auckland

Na het motorrijden in de wei met Aaron en Alice was ik dus naar Auckland vertrokken.

Ik had afgesproken met Adam (ontmoet in Waipu) in de Uenuku Lodge in de wijk Ponsonby. Gelukkig erg makkelijk te vinden, een leuke wijk en vrij parkeren. Dichtbij de stad ook nog, ideaal. We kwamen bijna tegelijk aan. Die avond aten we in de stad en ontmoetten we Helen, een vriendin van een vriendin van Adam. Die wederzijdse vriendin gaat trouwen in Brisbane op 26 april, waar ze allebei heen gaan. Adam had deze Helen nog nooit ontmoet maar het was wel leuk voor hem nu omdat hij verder bijna niemand kent die straks ook op de bruiloft is. We gingen nog naar een paar pubs; in eentje zagen we live Zuid Afrika van Nieuw Zeeland winnen in de finale van de Rugby Sevens. Aiiii jammer.

De volgende dag waren we allebei een beetje katerig en zijn we niet ver van het hostel geweest. Alleen even om te eten, Japans in de straat, lekker en goedkoop. Wel wat gedaan zoals een was gedraaid en voor mij werd het duidelijk dat de baan in het zwembad van Whangarei niet doorgaat. Het gedeelte dat me juist zo leuk lijkt, het organiseren en runnen van vakantieprogramma's voor kinderen: voor die vacature hebben ze nooit geadverteerd dus kunnen ze ook niet aantonen dat ze geen Nieuw Zeelander hebben kunnen vinden. En dat is nu eenmaal een eis van Immigration bij het toekennen van een work permit. Ik zou wel lifeguard en zwemleraar kunnen worden maar dan zou ik het minimumloon verdienen ($12 per uur) wat wel erg weinig is, en maar 30 uur per week werken. Bovendien vind ik die werkzaamheden niet zo heel leuk en sluit het niet aan bij mijn werkervaring/opleiding. Ik ga nu dus full steam ahead voor de nanny/sports coordinator job. Fijn om daar in ieder geval een beslissing in te hebben gemaakt.

Ook maakten Adam en ik zondag plannen om een aantal dagen naar de Coromandel te gaan. Het is een schiereiland op ongeveer 2 uur rijden van Auckland, met een heel eigen sfeer en diverse mooie dingen om te bekijken. Adam reisde 2 maanden met een eigen mountainbike en een huurauto waar hij nu vanaf wilde, omdat hij dus bijna naar Australië gaat. De auto ging terug naar de verhuurmaatschappij en de fiets naar een bike shop die hem opsloeg en in een kartonnen pak stopt om te kunnen vervoeren.
Ik had een leuk hostel in Tairua geboekt, een prachtige villa aan het 'strand', de haven van Tairua. Het hostel heeft windsurfboards en -zeilen en kano's die je gratis mag gebruiken, en toevallig leerden we meteen een grappige Oostenrijker kennen, Ernst, die het een beetje kon en ons de volgende ochtend bij high tide wel wat wilde leren. De tweede avond hebben we lekker gebarbecued met z'n drieen. Erg leuk gezelschap en heerlijke dingen op de barbie, zelfgemaakte spiesen en garnalen o.a., wat wil je nog meer! Ernst was een vent waar Adam en ik onder ons erg om konden lachen. Oh, I hate ze Zjerman accent zei hij, (terwijl hij het duidelijk zelf ook had!) en hij vertelde ons een grap over dat accent die neerkwam op: Vot are you sinking! Die hebben we er sindsdien in gehouden! :-)

Het was elke dag prachtig weer, onbewolkt, 25+ graden, en daar hebben we dan ook erg van genoten. Hot Water Beach en Cathedral Cove zijn een beetje verplichte nummers in de Coromandel maar toch wel best interessant (zie foto's). Donderdag ook weer gesurft, dat ging al een stuk beter. Op vrijdag zijn we in een 2persoonskano naar de overkant van de haven gekanood, een schiereiland met het dorpje Pauanui en Pauanui Beach. Heerlijk rustig strand en veel gelezen. Voor de terugweg wachtten we tot het helemaal low tide was (die dag +/- 5.30 pm) want anders zou de stroming ons nog de zee in trekken. Door het overgebleven kanaal roeiden we als volleerde kanoërs naar de overkant. Een lekker tochtje was het! Tairua en omgeving was heerlijk om een paar dagen te zijn, prachtig en veel te doen, vooral met het weer dat we hadden.
Op zaterdag reden we weer terug naar Auckland, maar wel met wat stops onderweg. Even lekker wandelen op Onemana Beach en lunchen in surfspot Whangamata. Geen golven die dag maar wel gekeken hoe de lokale jeugd op hun vrije zaterdag trainde om lifesavers te worden. Met z'n allen vanaf het strand in een grote boot springen en roeien maar!

In Auckland zaten we weer in hetzelfde hostel en 's avonds bezochten we een pub in de buurt waar 3 bandjes zouden optreden. Tussen de plaatselijke alto-jeugd genoten we van 2 onverwacht goede optredens (ska/reggae en rock). Het middelste bandje bestond uit schreeuwende meisjes die gelukkig maar 3 nummers speelden. Een leuke avond!
Zondag zijn we naar de wijk Mt. Eden gereden. Na een voedzame lunch begonnen we aan de helse :-) tocht naar de top van Mt. Eden Domain, een voormalige vulkaan die nu een toeristenattractie annex grote koeienwei is. Middenin de stad :-?. Samen met busladingen Aziaten hadden we mooie uitzichten over heel Auckland, 360 graden in de rondte. We zagen ook heel duidelijk dat het aan diverse kanten al aan het regenen was. Niet veel later zaten wij er ook in toen we de Tamaki Drive aan het rijden waren, een mooie route langs de baaien van oost Auckland. Het is even serieus herfstweer nu met wind en regen, maar niet kil.

Afgelopen maandagavond ben ik even langs geweest bij Debbie en Clive om verder te praten over de baan. Het ziet er erg goed uit voor mij en ik ben er heel blij mee! Maar nu nog even 'rust' en tijd om aan het idee te wennen. Adam en ik zouden sowieso de stad ingaan, in een Mexicaans café met live folk/jazz hebben we met cocktails geproost op mijn baan :-D. Daarna in een Ierse pub nog wat biertjes, en gekletst met een Ierse jongen die die dag aangekomen was in NZ en die doodsbenauwd was om de Sky Tower jump te doen (192m) maar het per se wilde voor zijn mates :-). De Sky Tower staat tegenover de Ierse pub dus we hebben buiten op straat gekeken hoe hoog hij wel niet was en ik probeerde hem wat moed in te spreken.

Dinsdagmiddag vloog Adam naar Brisbane, en 's ochtends moest hij nog regelen dat zijn mooie dure fiets heelhuids terugkomt in Engeland. Het was al behoorlijk herfstig op maandag, maar dat was dinsdag nog veel erger. In de stromende regen en met hardnekkig beslagen ruiten reden we stapvoets door Auckland om een en ander te regelen. In de overdekte parkeergarage van een supermarkt konden we rustig en vooral droog onze spullen uitzoeken en pakte hij zijn rugzak in om te gaan vliegen. Daarna dus naar het vliegveld! Jammer om hem alweer gedag te zeggen, maar het was erg gezellig met hem en een welkome afwisseling voor mij. En ik heb gemerkt dat Auckland toch best wel leuke buitenwijken heeft en dat het misschien niet zo verkeerd is om hier te komen wonen in plaats van in Whangarei.

Vanaf het vliegveld (zuid-Auckland) reed ik rechtstreeks naar Houhora terug, een rit van maar liefst 6 uur. Maar het kostte dan ook een uur om van het zuiden naar het noorden van Auckland te komen, wat een verkeer op dat uur! Ross heeft een nieuwe baan, hij werkt nu in de woodmill van Kaitaia in ploegendiensten van 12 uur dus hij gebruikt de schuur een paar dagen per week om te overnachten. Om 9 uur kwam ik danig vermoeid aan bij de vertrouwde schuur. Fijn gezelschap ook, he's my good friend here in NZ! Ross heeft nu dagdienst en ik ben aan het uitrusten, internetten, lezen en bijschrijven.

Ik weet nog niet precies wat ik de komende tijd ga doen, maar dat lezen jullie dan wel weer!

X Anke