Houhora - Waipu - zuid Auckland - Katikati

Hallo hallo, kia ora,

Weer dik een week voorbij en nog steeds niks gehoord van de baan in het zwembad in Whangarei... Ik belde afgelopen maandag om te horen hoe het er voor stond, toen bleek degene die zich hiermee bezig houdt ziek geweest te zijn. Ze zou overleggen met iemand die er ook over gaat en mij dan dinsdag bellen. Maar niet heus... Vrijdag heb ik zelf maar weer gebeld maar toen was ze er de hele dag niet. Dan maar een duidelijke e-mail gestuurd dat ik echt binnenkort graag wil weten waar ik aan toe ben, want ik heb inmiddels ook nog een andere optie! Het gezin dat tijdens Pasen ook in Houhora was, Clive en Debbie met hun kinderen, zoeken een live-in nanny. Ze hebben een eigen bedrijf en zijn erg succesvol, rijk en druk. Debbie en Clive zijn beiden fulltime met het bedrijf bezig.

De dag dat ik mijn auto had gekocht reed ik terug naar de Wadman's in Kerikeri, waar Ross bij mij in de auto stapte om terug te gaan naar Houhora. Daar hebben we tot maandag in de schuur gewoond omdat hij nog wat tijd nodig had voor de bloemen en afhandeling van de fishing comp. Maandag gingen we terug naar Kerikeri waar ik dus het zwembad belde, en dezelfde dag ging ik nog een stukje naar het zuiden, naar Waipu. Ik was daar al eerder geweest en er is een leuk surfstrand. Maandagavond in het hostel belde ik Clive en Debbie, om te vragen of ik de volgende dag langs kon komen om over de nanny-baan te kunnen praten. Ze hadden me al aangeboden dat ik altijd mocht komen overnachten als ik door Auckland heen moet, en gelukkig kwam het uit dus spraken we af dat ik dinsdag zou komen eten en blijven slapen.
Ik ontmoette in het hostel nog een aardige Engelse jongen, Adam. Met hem ben ik de volgende dag naar Waipu Cove geweest om te surfen. Het waren hele lekkere golven, ik kreeg weer zelfvertrouwen!
Tegen zessen kwam ik in zuid Auckland bij Clive en Debbie aan.
De baan als nanny klinkt ook erg interessant, ik zou in ieder geval de persoonlijke “sports coordinator” van de familie worden. Ik zou mijn eigen kamer en badkamer hebben bij hun en niet ’s avonds en in het weekend hoeven werken. Maar het gebeurt ook dat Clive en Debbie samen op zakenreis moeten en dan zou ik wel fulltime voor de kinderen zorgen. En in de schoolvakanties gaan ze wel eens met z’n vieren weg maar dat is dan vaak vooral een zakenreis zodat de kinderen niet echt iets kunnen doen. Dan zouden ze mij mee willen nemen om de kinderen bezig te houden... Klinkt niet gek vind ik. Gelukkig vind ik het een leuk gezin, de kids zijn best lief.
De volgende dag kwam het goed uit dat ik er was zodat ik de kinderen naar school kon rijden (in een Mazda 6, woei!) want Debbie ging Clive naar het vliegveld brengen voor een zakentripje.
Ik wil dus zeker a.s. week horen wat het zwembad nou werkelijk te bieden heeft, zodat ik een keus kan maken. Het ziet er naar uit dat ik binnen korte tijd aan het werk ben!

Dinsdag reed ik verder naar Katikati in de Bay of Plenty (zie kaart), waar Marianne en Brian wonen. Marianne was vroeger mijn buurmeisje, tot ze op reis ging naar NZ en verliefd werd op een kiwi (Brian dus). Nu woont ze hier al 27 jaar op een boerderij van 23 acres met ongeveer 25 koeien en 7 paarden. Ze hebben 4 zoons die nu 16, 21, 23 en 24 zijn. Ik was in 2000 en 2004/2005 ook al vaak langs geweest dus het is net thuiskomen. Marianne runt een kleine backpackers naast hun huis, ik zit hier erg fijn. Ik kom weer aan lezen en (nog meer) film kijken toe. Er zijn op dit moment nog 5 andere backpackers long term die allemaal in de omgeving in de kiwi’s werken.
We zijn al op bezoek geweest bij Marianne’s ouders die ook naar dit dorp verhuisd zijn, al jaren geleden. Zij kennen mij nog echt als hun vroegere buurmeisje dus het was erg leuk om hun weer eens te zien.
Gisteren zijn we naar een open avond van een schip geweest (de Pacific Link) dat binnenkort naar Fiji en Samoa vertrekt om medische hulp te bieden. Oogoperaties en tandartshulp vooral, daar hebben ze erg veel behoefte aan daar. De missie wordt georganiseerd door Marine Reach. Marianne was uitgenodigd voor de open avond door een bevriend iemand van de kerk (een Nederlandse) die als verpleegkundige meegaat op het schip. We kregen een interessante presentatie te zien en we konden het hele schip bekijken, een voormalig Japans vissersschip. Het ligt in de haven van Mt. Maunganui, vlakbij de grotere stad Tauranga, waar we eerst nog geshopt hebben. O.a. naar een Dutch Shop geweest, en fantastische schuimblokken van Haribo en paprika chips gekocht!
Vanavond komt hun oudste zoon Aaron thuis; morgen is hij jarig en dan is de hele familie weer kompleet. Joe was ook al thuis vanwege zijn diploma-uitreiking van zijn lerarenopleiding.
De ochtend voor ik weg ging, ging Aaron met de mini motor van zijn broer David crossen door de weilanden. Ik wilde ook wel even proberen, hij had erg veel power, erg leuk!

Waarschijnlijk ga ik morgenmiddag terug naar Auckland waar ik heb afgesproken met Adam en hij weer met vrienden van vrienden van hem. En daarna terug naar Houhora denk ik, want zolang Ross daar nog moet zijn is het handig en gezellig dat ik daar (gratis) onderdak heb. Hij is de afgelopen dagen met zijn oudste dochter naar Rotorua geweest voor een mountainbike wedstrijd waarvoor zij haar school vertegenwoordigde, dat is niet niks. Ik kreeg net een sms, Olivia's team heeft gewonnen! Ze zijn erg goed in sport, al hun kids. Joe wordt een All Black, hij is nu al sterk als een beer met zijn 8 jaar.

De foto’s op Adams toestel van mij surfend zijn beter, hopelijk komen die snel...
Ik heb nog een foto van mijn auto bij het vorige stuk gedaan, die is hier bij en door Marianne genomen. Hij is echt cool en rijdt super, vooral nu met twee nieuwe voorbanden want dat was wel nodig.

Ik ben erg blij met de reacties van iedereen, leuk om te weten dat jullie meeleven. Ben ook benieuwd naar jullie eigen nieuws hoor!

Doei xxx Anke