1e Sollicitatie

Spannend... misschien word ik wel Lifeguard en Holiday Programme Coordinator?

Alles gaat hier wel een beetje op z'n elf-en-dertigst, daar was ik al door verschillende mensen voor gewaarschuwd en ook bij het Aquatic Centre ging het maken van een afspraak niet echt gesmeerd. Ergens eind februari had ik een mail gekregen dat ze me erg graag wilden spreken, dus toen had ik terug gemaild dat ik vanaf 6 maart beschikbaar was. Daarna hoorde ik meer dan een week niks, tot ik op 5 maart 's ochtends vroeg in Auckland was en mijn mail weer eens checkte... Of ik nog steeds geinteresseerd was en of ik inderdaad op 6 maart bij hun langs wilde komen...! Maar toen had ik al de bus naar Kerikeri geboekt en op een weekje acclimatiseren gerekend, dus ik heb ze gebeld (met mijn gloednieuwe NZ nummer) en gevraagd of het een week later kon. Megan, de manager daar met wie ik het gesprek zou hebben, werd bereikt en mij werd verteld dat zij het prima vond om het op donderdag 13 maart om 12.00 uur te doen. Okee, helemaal goed dus!
Daarna op het laatste moment nog een beetje miscommunicatie over een afspraak op 12 maart om 12.30, maar 13 maart 12.00 was ook nog steeds goed, dus ik hoefde gelukkig niet direct op 12 maart vanuit de bus het zwembad in.

Gisteren ging ik er op mijn gemak naartoe, en toen bleek Megan in een meeting te zitten. Een andere supervisor, Paul, liet me het hele zwembad zien en ook de kelders met de filters en de pompen, en toen dronken we een kopje thee in de staff room. Daarna maar gelijk het zwemmen laten zien... okee dan ... en dat was behoorlijk heftig voor mij! Het was nog meer dan ik in de mail had gelezen, namelijk 50 m lifesaving freestyle (borstcrawl met hoofd boven water), 50 m breast stroke (schoolslag), 50 m lifesaving backstroke en 50 m side stroke. Oei oei oei wat was ik moe daarna en wat was ik blij dat ik in Houhora bijna elke dag gezwommen had.. En het enorme bord pasta van de vorige avond kon ook geen kwaad denk ik. Hij wilde na de 200 m zwemmen 2 push-ups zien voor mijn body strength, dat kan ik dan gelukkig weer wel ook al ben ik moe. Als laatste moest ik een andere medewerker bijna een hele baan "redden". Hij was aan de zware kant ook nog... ik proestte wat af en verdronk bijna ipv hij... nou ja bij wijze van spreken dan. Ze weten dat ik op zich geen zwemmer ben en al dik een maand niks meer aan sport heb gedaan, dus ze vonden het al lang goed.

Na het zwemmen zat ik dan met een rode kop en o zo vermoeid in het kantoortje van Megan voor het gesprek, verre van optimaal voor een sollicitatie dus maar gelukkig was het ook niet een typisch sollicitatiegesprek maar gewoon wat vragen over en weer over de precieze inhoud van de functies en mijn werkervaring. Erg relaxt wel allemaal.
Ze bleken me eigenlijk zowiezo wel graag te willen hebben, maar natuurlijk moesten ze ook eerst zien wat voor vlees ze in de kuip hebben, en uit welk hout ik gesneden was :-). Het zou een behoorlijke senior position worden, een goede positie om mee binnen te komen zei Paul, met leiding geven aan de jonge lifeguards bijvoorbeeld en voor het grootste deel zou ik de Holiday Programmes (Aquamania noemen ze het) gaan coodineren en uitvoeren. Dus ook behoorlijk veel tijd "op de vloer", het is bijna geen kantoorfunctie. Ik zal nog een aantal certificaten moeten halen, zoals lifeguard en first aid, en misschien ook wel swim teaching later.
Maar waar ze dus met name gebrek aan hebben is de "expertise" (in hun eigen woorden) om de vakantieprogramma's te organiseren en te runnen, en daar heb ik inderdaad wel ervaring in.
Ik vond het ook een leuk bedrijf, leuke mensen, en ik zou heel graag wat meer praktisch werken dan de afgelopen 2 jaar op kantoor. Ik zie me daar wel werken, al is een zwembad wat mij betreft wel een beetje benauwd en nieuw voor me. Maar wonen in de regio Northland zou erg gaaf zijn en de nieuwe skills die ik erbij zou leren zijn niet verkeerd. En Nieuw Zeelandse zwemprogramma's staan erg hoog aangeschreven in de wereld. De banen liggen bovendien niet voor het oprapen voor mij!

Midden volgende week laten ze weer van zich horen en doen ze me een aanbod en dan is het "up to me", zei Megan! Het is best wel onwerkelijk voor me dat het dan al zo snel gelukt zou zijn, maar eerst maar eens afwachten wat het aanbod (en salaris) precies is, en of ik er daadwerkelijk een werkvisum mee krijg. Die aanvraagprocedure zou ongeveer 3 weken moeten duren, en dan kan ik dus betaald werken.

Tijdelijke woonruimte heb ik in principe ook al; de dochter van Janneke Hordijk (die voor mij naar banen zoekt) woont hier en wil me wel tijdelijk in huis nemen. Ik heb haar en het huis gisteren zelfs al gezien, dus dat was heel leuk.

Vanmiddag ga ik terug naar Kerikeri, waar ik morgen nog met een fysiotherapeute ga praten. Zij is Nederlands en zou wel willen uitbreiden als ze de juiste persoon vindt. Waar ze naar op zoek is weet ik niet, maar Ross en Sam kennen haar en hadden verteld dat ik werk zoek. Who knows!
Dan waarschijnlijk zondag speervissen, jippie! En maandag weer met Ross naar Houhora omdat ik in Kerikeri maar in de weg zou lopen van het drukke gezin en daar niet veel te doen heb.

Dus volgende week weer meer, over de baan dan met name!!

Groetjes x Anke