Vakantie op O'ahu

Aloha,

Zo, dat was het dan, mijn vakantietijd op O’ahu zit er bijna op!

Het was heerlijk hier, een heerlijk klimaat, prachtig eiland en wel een beetje toeristisch. Maar dat was ik ook, een toerist, dus dat geeft dan ook weer niet.
Wat heb ik allemaal gedaan? Best nog veel eigenlijk. Om te beginnen had ik dus die regenachtige eerste dag, maar daarna heeft het niet meer geregend. Ik leerde op mijn kamer twee leuke meiden kennen, Joanna uit Ierland en Sam uit Engeland. We waren alledrie alleen en kwamen net aan in Hawaii dus gingen we al snel dingen samen doen. We lagen elkaar ook wel, konden het goed vinden. Met z’n drieen hebben we eerst een lange dag op het strand gelegen om maar eens te wennen aan de zon en de zee enzo, dat viel al niet tegen natuurlijk!

Dinsdag zouden er volgens de surf reports golven van 4 a 5 meter bij de North Shore zijn. O’ahu North Shore is echt DE meest beroemde surfplek van de hele wijde wereld, en we wilden erg graag die hoge golven zien (en de surfers niet te vergeten hehe). Met de bus gingen we erheen, wat 2 uur duurde (helemaal van zuid naar noord). Voor elke bustrip, maakt niet uit hoe lang, betaal je $2, en je kunt om een transfer ticket vragen als je ergens moet overstappen. Dat ticket is niet onbeperkt geldig, maar voor $4 hadden we toch heel wat entertainment! Bij Pipeline stapten we uit de bus, en er waren al aardig wat toeristen om de surfers gade te slaan. Wat een geweld zeg, die surfertjes waren echt mini in die enorme golven. Echt heel erg gaaf om gezien te hebben! Het is er verder helemaal niet ontwikkeld, geen hotels of restaurants, maar gelukkig reed er wel een bus, de “Island Shack” die lekker Braziliaans eten verkocht. Heerlijk geluncht op Sunset Beach, de volgende break waar ook wat surfers waren. Je mag er niet eens in de buurt van het water komen als tourist, dan komt er al een lifeguard naar je toe om je terug te roepen. Er staat zo’n enorm sterke stroming dat je gelijk onderuit getrokken zou worden als je dat niet vermoedt.

Woensdag ging Sam weg, die dag ben ik samen met Joanne naar Pearl Harbor geweest, naar het USS Arizona Monument ter nagedachtenis van de Japanse bombardementen op de Amerikaanse vloot op 7 december 1941, waardoor de USA betrokken raakte bij WO2. Eerst kreeg je een uitvoerige documentaire te zien, en daarna gingen we naar het monument varen. Mooi monument, bovenop het wrak van de USS Arizona waar nog zo’n 900 lichamen in liggen. Ze behandelen het dan ook als een groot graf. In totaal kwamen zo’n 2400 mensen om bij de aanvallen. Het was erg indrukwekkend!
Verder hadden we van diverse kanten gehoord dat je zo mooi kan snorkelen bij Hanauma Bay, en zowiezo zou het een mooi strand zijn dus dat is weer eens wat anders dan het mega-toeristische Waikiki. Weer gingen we er met de bus heen, met snorkel en duikbril van het hostel in de tas, erg handig allemaal. Het is een Underwater State Park, dus je moet entrée betalen, en ook verplicht een film kijken over verantwoord omgaan met de natuur. Best okee, maar het geeft het idee dat je erg aan het handje wordt genomen. Het strand was zeker mooi, maar het snorkelen hadden we allebei ergens anders wel mooier gezien. Zoals Joanne zei: Blue Lagoon (Fiji) was like 50 million times better. Maar lekker in de zon liggen vonden we ook niet erg!
Okee, het wordt alweer een veel te lang verhaal. Even kort verdergaan dan.

Joanne ging die avond nog weg, toen was ik weer ‘alleen’. Was wel jammer op zich omdat Joanne echt een toffe meid was, erg grappig ook. Ben een dagje zelf naar het strand gegaan, gewoon weer Waikiki, en heb daar ook gesurft. Perfecte golven, zo makkelijk dat het gelijk goed ging na anderhalf jaar niet surfen. Heerlijk water ook, gewoon in bikini!
Inmiddels had ik weer een ander meisje leren kennen, Susanna uit Zweden, maar ze woont nu 3 jaar in Seattle. Ook een aardige meid, we zijn samen naar Kailua Beach gegaan (de foto’s vertellen het verder wel…) en vandaag naar de top van Diamond Head geklommen, de bergrug die je ziet op de foto’s van Waikiki Beach (maar die ik niet heb genomen bedenk ik me). Niet al te makkelijke wandeling, best vermoeiend maar leuk om weer eens iets actiefs te doen. Smal paadje en veel ouderen doen het ook, dus soms ga je stapje voor stapje als een rijtje mieren omhoog. Maar het uitzicht was fantastisch. Een man viel er zelfs bij flauw… De klim was hem iets teveel blijkbaar en hij smakte met zijn hoofd op het beton. Gelukkig kwam hij weer snel bij en was hij er redelijk aan toe. wel een snee in z'n kop, oei!

Waikiki is ‘s avonds ook erg vermakelijk, vanwege alle winkels die tot 11 uur open zijn en alle straatartiesten. Met gewoon over straat lopen ben ik al gauw uren zoet te houden, en het wordt ook iets koeler ‘s avonds wat erg lekker is. Eten kan overal, in food courts met vooral Aziatisch eten, maar ook in het Hyatt Regency waar Joanne en ik een 7 course meal voor early birds voor $10,95 scoorden. Onwijs lekker! Lekker Hawaiiaans biertje erbij, yum yum.

Ik heb het idee dat ik nog dingen vergeet, maar het is wel lang genoeg zo. Heb in ieder geval erg genoten van deze tijd hier, maar nu is het dan ook echt tijd om naar NZ te gaan! Ik heb waarschijnlijk al snel interviews, op dit moment is het het meest waarschijnlijk dat ik op gesprek ga bij het Aquatic Centre in Whangarei. Ik ben heel benieuwd!

De eerste dagen in Nieuw Zeeland zal ik gelijk doorbrengen in het uiterste noorden (Houhora), want daar moet de vader van de familie uit Kerikeri (die ik 3 jaar geleden heb leren kennen), heen om een heleboel te regelen voor de grote Fishing Competition met Pasen, wat hij grotendeels organiseert. Daar is meer te doen voor mij dan in Kerikeri waar de familie tegenwoordig woont, en bovendien heb ik er een auto tot mijn beschikking. Lekker surfen dus, door het bos fietsen en op het strand liggen! En mensen ontmoeten die ik daar eerder heb leren kennen.

Tot de volgende keer, vanuit Houhora!

(Enne, reacties zijn echt HEEL ERG LEUK… :))