Decemberhitte in Maleisie

Hallo!
In twee weken is er alweer een hoop gebeurd, ik kan maar beter gaan schrijven nu voordat het echt onbegonnen werk wordt.
Ik ging zoals gezegd op dinsdag de 9e van Kuala Lumpur met de bus naar Melaka, twee uur rijden naar het zuiden. Het busstation van KL is aardig groot, met beneden de bushaltes - een donkere, van uitlaatgassen vergeven ruimte - en boven zijn talloze winkeltjes en even zovele ticket windows van allerlei verschillende busmaatschappijen die hun mannetjes overal hebben lopen om je naar hun raampje te krijgen. Aan elke toerist vragen ze "Where you going?" (ook met mijn beste blik van 'ik weet precies waar ik moet zijn'). Best handig, en de prijzen zijn bij de verschillende kantoortjes hetzelfde dus een buskaartje was snel geregeld.
Melaka is een havenstad waar Nederlandse handelaren de dienst uitmaakten van 1641 tot 1795, toen het overging in Britse handen. De Portugezen hebben het ook voor het zeggen gehad, maar van de Nederlandse tijd is nu nog het meest te zien in het centrumpje, zoals het vroegere "Stadthuys" dat nu een museum is, en een klein molentje staat een beetje plompverloren aan de centrale rotonde. Verder heeft het een leuk maar beetje toeristisch Chinatown waar ik lange tijd kon ronddwalen tussen alle winkeltjes. Ook de Chinese tempels zijn er erg mooi. Ik zat in een goed guesthouse, Ringo's, waar manager Howard zorgde dat iedereen zich thuis voelde. Een beetje een kip zonder kop, maar hij stelde iedereen steeds aan elkaar voor en nam ons mee uit eten in leuke tenten. De eerste avond dat ik er was gingen we naar Capitol Satay, precies de tip die ik gekregen had van ex-collega en trouwe lezer Caroline! Dat kwam dus leuk uit. We gingen er heen met elf man/vrouw, ik zat aan tafel met Howard, Jorit en Roos (NL) en Rachel en Kevin (UK). In dit restaurant zit je aan een tafel met een kokende pot saté in het midden, waar je allerlei stokjes naar keuze in kunt stoppen, die dus gekookt worden in de saté. Naast wat gangbaardere dingen kon je er ook varkensoren, varkenslever en enorme tiger prawns in doen. Alle stokjes waren 70 sen (15 eurocent) per stuk, maar de biertjes van 7,50 ringgit maakten dat het toch nog een 'dure' avond werd. Enorm lekker en leuk gegeten hier, gezellig ook met mijn groepje. Het hostel had een dakterras vanwaar je leuk kon uitkijken over nachtelijk Melaka.
Twee dagen later vertrok ik naar de Cameron Highlands, een gebied dat een stukje hoger ligt en bekend staat om de theeplantages. Ik ging weer met de bus, moest overstappen in Kuala Lumpur. In de laatste twee uur legden we 60 km af, slinger slinger over de bergweg, langzaam steeds hoger, tot we op 1000 meter hoogte waren. Heerlijk koel daar, geen vochtige hitte meer maar gewoon warm, en 's avonds werd het te koud voor een shirtje en korte broek, nou nou! Twee engelse meiden uit de bus gingen naar hetzelfde hostel, waar we een kamer deelden. Ook boekten we die avond een tour van een halve dag die je per minibus veel dingen in de omgeving liet zien. We hadden een enthousiaste gids ("My name is Radminder Singh, you can call me Mr. Singh") die ons in een goed vaartje langs van alles en nog wat reed. Als eerste stopten we bij het Rose Centre, mooi gelegen op een helling, waar allerlei bloemen gekweekt werden (niet alleen rozen). Een van de BOH theeplantages deden we natuurlijk ook aan, het was een klein dorpje op zich met huisjes voor de arbeiders, winkeltjes en een dokter e.d. Je kon door de fabriek heen lopen en er was een uitgebreide gift shop met tearoom. Dit vond ik erg mooi, met name de heuvelachtige theeplantages zelf. Verder bezochten we nog een butterfly farm waar de andere insecten en reptielen veel interessanter waren, een honey bee farm, een hydroponic aardbeienfarm en een Chinese tempel. De omgeving is erg mooi, maar het dorpje waar de meeste accommodatie is (Tanah Rata) is nogal lelijk met veel asgrauwe betonnen hoogbouw.
Minder leuk was dat ik er hier achter kwam dat ik mijn mooie hoed, die ik samen met Angela in Wanaka had gekocht, vergeten was in Melaka (hoe durf ik dat ding in de steek te laten!). Ik belde Howard op zijn mobiel en sprak af dat hij 'm mee zou geven aan mensen die mijn kant op zouden komen. Als dat maar goed gaat...
Mijn volgende bestemming was Pulau Penang (pulau = eiland). Ik wilde een paar dagen in de stad George Town zijn, maar had nog geen hostel geboekt (zo doe ik het steeds en dat bevalt goed). Toen de bus aan zijn eindstation gekomen was bleken we een stukje onder George Town te zitten. Een Nederlands stel en ik zochten onze weg naar de stad, eerst met een lokale bus erheen en toen een hostel vinden. Uiteindelijk vonden zij plek in een van de vele guesthouses in het centrum, en ik 50 m verderop in een splinternieuw guesthouse dat echt prima was. Nog nooit zulke luxe bedden gehad in een dorm, ook niet in Nieuw Zeeland. de bodemprijs is ongeveer 12 ringgit voor een dorm bed (2,50 euro), hier was het 15 inclusief ontbijt. Het ontbijt was toast met jam, prima natuurlijk, maar ik ben al helemaal fan van de Indiase roti's die je in allerlei varianten kunt krijgen en maar anderhalve ringgit kosten ongeveer. Eten kan in Maleisie natuurlijk zeer goedkoop als je naar de lokale tenten gaat. En natuurlijk doe ik dat, ik hou van dit eten en het is nog lekkerder als je weet dat je goed zit te eten voor in totaal 1 euro!
Met het Nederlandse stel, Fabienne en Robert, was het gezellig en gelukkig vonden zij het ook leuk om dingen samen te doen. We maakten o.a. een stadswandeling met behulp van een kaartje, waarmee we een heel modern Penang zagen maar ook Chinatown en Little India met veel tempels. Ook koloniale gebouwen, alles door elkaar dus.
Op 15 december ging ik om 8.15 uur 's ochtends met de ferry naar Pulau Langkawi, en daar zit ik nu nog. Ik vind het hier zo plezierig dat ik besloten heb om nog met Kerst en oud en nieuw te blijven! Dit is een eiland waar het met name om de stranden aan de zuidwestkant draait, maar er zijn ook op de rest van het eiland leuke dingen te zien en te doen. Weer had ik geen hostel geboekt maar het bleek toch wel erg vol te zitten. Ik deelde een taxi met een Zuid-Afrikaanse familie waar ik naast zat op de ferry, en zo belandde ik in het gueshouse dat zij hadden gereserveerd. Maar ik was er niet zo blij mee, het was nogal aftands en ver van alles af. Dit was Pantai Tengah (Tengah Beach), het ernaast gelegen Pantai Cenang is veel levendiger en gezelliger. Maar de Maleisische bevolking heeft ook vakantie in deze tijd dus alles zit behoorlijk vol. De volgende morgen heb ik heel wat afgelopen en vond op Pantai Cenang Gecko's Guesthouse, erg sfeervol en ook nog best dichtbij het strand. Ik heb hier een klein huisje voor mezelf genomen, met douche en toilet. Ik ben dorms behoorlijk zat aan het worden eigenlijk. Nu ik mijn plek gevonden had kon ik Howard in Melaka bellen om te laten weten waar ik voorlopig zit, en hij had op dat moment mensen die naar Langkawi zouden komen, dus hij zou mijn hoed aan hun meegeven. Als dat maar goed gaat...
Toen ik goed en wel verhuisd was naar Gecko's liep ik in een rechte lijn naar het strand, fantastisch! Een mooie rustige zee, palmbomen op het strand en allemaal kleine tentjes waar je kan eten en drinken en watersporten kunt doen. Bij het eerste het beste tentje keek ik op de kaart en werd me gevraagd of ik soms Nederlands was. Er zaten nog twee Nederlandse meisjes op het strand waar ik maar mee moest gaan praten. Okee, prima, waarom niet. Dat waren Floor en Yuna, en zij logeerden vlakbij Gecko's in het huis van de man die me gestuurd had, Din. Een superaardige man die continu logees bleek te hebben en er goed voor zorgt. Ook de meiden waren heel erg aardig, het klikte goed en de afgelopen vier dagen heb ik steeds met hun dingen gedaan. We besloten die eerste avond om de volgende dag scooters te gaan huren om wat van het eiland te gaan zien, en zo gezegd zo gedaan. Het was onwijs leuk om op die manier rond te rijden, ook omdat het lekker koel is, de wegen goed zijn en de rest van het verkeer zich netjes gedraagt. We hebben wat andere stranden bekeken, en we hebben heel veel tijd doorgebracht bij de 7 Wells Waterfall. Voor de 7 wells moest je een hele lange trap door het bos op, en dan kwam je dus aan de bron van de waterval. Het was een flauwe helling van steen met allemaal leuke stroompjes en poeltjes waar je lekker in kon badderen en een bepaald stuk was een leuke natuurlijke glijbaan. Als je wat verder de helling af liep kon je op een gegeven moment niet meer verder zonder een doodssmak te maken, daar begon de eigenlijke waterval en beneden in de diepte zag je piepkleine mensjes. In de verte lag duidelijk de zee, dus al met al was het een prachtig gezicht. We zagen er apen, echt geinig om te zien. Je ziet ze op dit eiland best veel, ook gewoon langs de wegen.
In Gecko's hadden we 's ochtends nog twee Nederlandse jongens leren kennen, Tom en Frank, met wie we 's avonds wat gingen eten. Daarna liepen we het strand op waar we bij een kampvuur gingen zitten. Zo ontmoet je ook heel makkelijk mensen, je koopt wat drank in een supermarktje en het is al snel gezellig. En het blijft altijd lekker warm, het wordt nooit koud!
De volgende morgen huurden we twee kano's om mee naar een eilandje uit de kust te varen. Het was een heerlijke dag op een klein onbewoond eilandje, waar Tom en Frank vislijnen gingen knutselen en wat probeerden te vangen. Yuna, Floor en ik relaxten op het strand en in het water. Tom had inktvis als aas gekocht maar ging daar stukjes van roosteren op een zelfgemaakt vuurtje, en dat was nog best lekker. Op dit eiland zaten ook apen. Erg leuk als ze maar niet te dichtbij komen!
's Avonds liepen we naar een avondmarkt, dat was al veel minder toeristisch en je kon er allerlei lekker eten kopen voor heel weinig. Dus we kwamen terug bij Gecko's met kleine zakjes in allerlei kleuren en aten het allemaal lekker op bij de tv. Dit hostel heeft veel katten, die er beter uitzien dan de gemiddelde straatkat (die mankeren allemaal minstens wat aan hun staart). Er zijn ook drie hele kleintjes, en die hebben Floor, Yuna en ik natuurlijk maar al te graag op schoot!
De dag hierna was de laatste van Floor en Yuna, en die brachten we gewoon rustig door op het strand. Ook dan vliegt de dag zo om, het is een goed leventje zo! We aten die avond bij Indiaas restaurant Almaz, de tafel stond helemaal vol met roti's, chapati's en tosai's (het lijkt allemaal een beetje op pannenkoeken), en sausjes om dat in te dopen. En dan weer 10 ringgit per persoon, goed en veel gegeten voor 2 eurootjes!
Nu kom ik dan aan bij gisteren, eindelijk. Frank en Tom hadden een ander stel leren kennen, Ozzie Jack en Nederlandse Annemiek, met wie we weer kano's gingen huren en naar de andere twee eilandjes gingen varen. Dit keer had ik een eigen kayak, lekker. Met de meiden was het erg leuk ook maar hadden we een 'sit on top' kano die super log en dus frustrerend slecht bestuurbaar was. Een echte kayak is toch wel veel leuker. De jongens gingen weer vissen en vuurtjes stoken, waar we wat Frankfurter worstjes op verwarmden. Leuk leuk leuk! Er werd trouwens geen enkel visje gevangen, maar het houdt ze bezig :-). 's Avonds met Frank en Tom weer bij Almaz gegeten, zo lekker was het. En genoten van de Hans Teeuwen imitaties van Frank! :-D
Vanochtend begon de dag super super goed: ik kreeg een klop op mijn deur en daar stond een meisje met mijn hoed in haar handen! Ik had mijn lenzen nog niet eens in maar zag toch duidelijk wat het was... thank you so much!!! Helaas was hier alles al vol, ze moesten naar een ander guesthouse op zoek maar dat moet te doen zijn. Ik wilde een biertje voor ze kopen vanavond maar het is maar de vraag of ik, als ik haar tegenkom, haar nog herken omdat ik mijn lenzen niet in had... Maar het was dus goed gegaan!
Vandaag is voor mij een internetdag, want ik heb een 24 uurskaart gekocht die me een veel betere internetverbinding geeft dan in de café's hier. Het is dus zaak om mijn nieuwe verhaal en foto's er op te zetten vandaag, en het is ook helemaal niet erg om eens een dagje niet zo veel in de zon te zitten. Ik denk dat ik mijn Azie ziekte (diarrhee enzo) al gehad heb, dat was gelukkig maar 1 dagje van buikkrampen en dus diarrhee. Ik voel me nu weer prima en zit hier op Langkawi voorlopig lekker. In het nieuwe jaar ga ik naar Thailand als het allemaal veilig is daar. Wat dat betreft is de reizigers-tamtam het meest betrouwbaar denk ik.
Allemaal een hele fijne Kerst, waar jullie ook zijn!
Heel veel groetjes,
Anke